ΓENIA TOY -80

Λοιπόν καταρχήν ας μιλήσουμε για τις γενιές του 20ου αιώνα .
Η γενιά το -20 επαναστατούσε για να απελευθερωθεί από Βούλγαρους και Τούρκους και ονειρευόταν μια Ελλάδα ελεύθερη και μια «μεγάλη Ελλάδα».
Η γενιά του -40 επαναστατούσε για να απελευθερωθεί από Γερμανούς , Βούλγαρους Ιταλούς, και ονειρευόταν μια Ελλάδα ελεύθερη.
Η γενιά του -60 επαναστατούσε για να απελευθερωθεί από τον Φασισμό και την χούντα και ονειρευόταν ελεύθερη σκέψη και παιδεία.
Η δικιά μας γενιά για πιο πράγμα να επαναστατήσει; για την απελευθέρωση από τις Τράπεζες;
Η απελευθέρωση από τους ξένους κατακτητές δεν υφίσταται πια γιατί είμαστε απλά σκλάβοι των πολυεθνικών που νομότυπα πια και χωρίς όπλα κατάφεραν να κάνουν αυτό που οι πρόγονοι τους επιθυμούσαν για την Ελλάδα.
Δωρεάν παιδεία δεν υπάρχει γιατί με τόσα χρήματα για φροντιστήρια και πλέον με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια η παιδεία θα γίνει σιγά σιγά προνόμιο των λίγων.
Ελευθερία έκφρασης δεν υπάρχει, γιατί δεν υπάρχει ελευθερία σκέψης, αφού ως υπόδουλοι της δικτατορίας των ΜΜΕ, μας έχουν κάνει, με τα πρότυπα που μας λανσάρουν, να σκεφτόμαστε μόνο με το δικό τους αποδεκτό τρόπο.
Και τέλος το πιο σημαντικό δεν ονειρευόμαστε .
Δεν έχουμε χρόνο να ονειρευτούμε δεν έχουμε τι να ονειρευτούμε δεν έχουμε ιδανικά.
Το σημαντικότερο πλέον για την γενιά μας είναι μια εβδομάδα διακοπών στη Μύκονο και μία θέση σε ένα παράθυρο τηλεοπτικής εκπομπής.
Πλέον έχει αρχίσει και η παραποίηση της ιστορίας από τους νεοιστορικούς που μιλάνε για συνωστισμό στο λιμάνι της Σμύρνης, για Μακεδόνες εκτός Ελλάδας, για τσάμηδες και μειονότητα.
Σημεία των καιρών της παγκοσμιοποίησης θα πουν κάποιοι.
Και εμείς τι ρόλο θα έχουμε στους μετέπειτα ιστοριογράφους.
Τα παιδιά μας για πιο λόγω τα μεγαλώνουμε και τα σπουδάζουμε για να γίνουν πιόνια μια χαμένης παρτίδας;
Πρέπει να πολεμήσουμε για να μπορούν τα παιδιά μας να ονειρευτούν .
Να ονειρευτούν όχι μια μόνιμη θέση στο δημόσιο.
Πρέπει να κλείσουμε τις τηλεοράσεις και φτηνά θεάματα που μας προσφέρουν .
Να απεξαρτηθούμε από το καινούριο ναρκωτικό των «δήθεν» και των «κάπως».
Να πολεμήσουμε για τη δημοκρατία του διαφορετικού.
Να σταματήσουμε να είμαστε η γενιά του τίποτα.
Και αν εμείς έχουμε πλέον χάσει την ευκαιρία μας να μπορέσουμε να δώσουμε στα παιδιά μας τα εφόδια να το κάνουν.
Και δεν μιλάω για χρήματα αλλά να τα μάθουμε να έχουν την δική τους σκέψη τη δική τους κρίση τη δική τους ματιά. Να μάθουν να διαφέρουν, να πετάνε στα σκουπίδια όλα εκείνα που δεν τους καλύπτουν.